zaszczycać

zaszczycać
глаг.
• почтить
• уважать
• чтить
* * *
zaszczyca|ć
\zaszczycaćny несов. kogo czym удостаивать кого чего, чем; ср. zaszczycić
* * *
zaszczycany несов. kogo czym
удоста́ивать кого чего, чем; ср. zaszczycić

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Смотреть что такое "zaszczycać" в других словарях:

  • zaszczycać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zaszczycaćam, zaszczycaća, zaszczycaćają, zaszczycaćany {{/stl 8}}– zaszczycić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zaszczycaćcę, zaszczycaćci, zaszczycaćyć, zaszczycaćcony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać, przynosić komuś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zaszczycać — ndk I, zaszczycaćam, zaszczycaćasz, zaszczycaćają, zaszczycaćaj, zaszczycaćał, zaszczycaćany zaszczycić dk VIa, zaszczycaćcę, zaszczycaćcisz, zaszczyć, zaszczycaćcił, zaszczycaćcony «sprawiać komuś zaszczyt wyróżniając go pod jakimś względem»… …   Słownik języka polskiego

  • czynić — ndk VIa, czynićnię, czynićnisz, czyń, czynićnił, czynićniony 1. «wykonywać, robić coś, być czynnym, działać» Wszystko, co czynił, czynił z pasją. ∆ Czynić jakimś, kimś, czymś «powodować stawanie się jakimś, kimś lub czymś» ◊ Czynić cuda… …   Słownik języka polskiego

  • obdarzyć — dk VIb, obdarzyćrzę, obdarzyćrzysz, obdarzyćdarz, obdarzyćrzył, obdarzyćrzony obdarzać ndk I, obdarzyćam, obdarzyćasz, obdarzyćają, obdarzyćaj, obdarzyćał, obdarzyćany, książk. «ofiarować komuś coś; obdarować» Obdarzyć kogoś majątkiem, pieniędzmi …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»